Einde van de winter: Herstel, Wedergeboorte, Positieve uitkomst
Het einde van de winter betekent dat de lente eraan komt. Dat alles om jou heen op het punt staat om zich te ontvouwen in nieuw en fris. Letterlijk staat het einde van de winter voor einde aan de kou, de natheid, de kaalheid, de rustperiode, die de natuur nodig heeft om weer energie op te bouwen voor het aankomende seizoen. Want het is nogal niet een transformatie, die jaar in jaar uit aan alles wat leeft gevraagd wordt. Zie het als een golfbeweging. Het eb en vloed.
Het levende bewijs dat Moeder Aarde een enorme energiebron is, waar vanuit het niets zomaar van alles tot bloei kan komen. Soms zelfs binnen een paar dagen. Kijk maar naar de woestijn of de steppe als daar regen valt. Binnen no time staat alles in bloei. Jaar in jaar uitvindt er een soort (weder)geboorte plaats, waarbij de natuur nieuw of opnieuw creëert. Bijzonder hè, dat wij daarvan mogen genieten? Dat wij daar onderdeel van mogen zijn?
Het ontwaken uit de winterslaap, die een aantal maanden geduurd heeft. Als je dit naar de mensheid doortrekt dan zijn het geen maanden, maar jaren, of misschien wel eeuwen. Weet dat elk zaadje dat zich ergens in Moeder Aarde bevindt de kracht in zich heeft om zomaar ineens, zelfs na vele jaren, tot bloei te komen. Het enige dat daarvoor nodig is, is dat de omstandigheden juist zijn voor het ontspruiten.
Zo is het ook bij de mensheid. De inspanningen van vele vele liefdevolle energieën, die helende energetische frequenties uitsturen door hun gedachten, woorden en dagelijks doen en laten om bij te dragen aan een hogere frequentie op deze planeet zal vruchten af gaan werpen.
Daar waar slapende zaadjes nog verstopt zitten in de mens, zullen die zomaar ineens, zoals in de woestijn of op de steppe, open kunnen barsten. Dat komt, omdat het sombere weer plaatsmaakt voor licht. Er genoeg regen is gevallen de afgelopen tijd. De warmte, die liefde verspreid en de lichtfrequenties van de zon brengen precies het juiste klimaat om wat zich slapend onder de oppervlakte zit wakker te schudden. Dat gaat wereldwijd plaatsvinden.
Voor jou persoonlijk betekent het einde van de winter dat je eindelijk het gevoel zal krijgen dat je ergens doorheen bent. Dat strakke geboortekanaal waar je, net als de vrouw op de kaart die uit de boom geboren lijkt te worden, je doorheen hebt moeten wurmen. De transformatie, de wedergeboorte. Je bent het proces van rust aangegaan en daarmee eigenlijk ook direct groei. Want het is daar, in de rust, waar ruimte is om te ontvangen. Te luisteren naar jouw diepste verlangen. Jouw innerlijke stem, die uit jouw hart komt.
Je hebt waarschijnlijk gedurende deze wintertijd van alles geprobeerd om uit te vogelen wat jij hier nou op aarde komt doen. Vaak is het jouw hoofd geweest dat je van links naar rechts heeft gestuurd en toch weer terug. Dat je aan het twijfelen heeft gebracht. Dat je toch stiekem probeert af te houden of af te leiden van wat er voor jou is weggelegd. En je hebt er ook nog naar geluisterd. Probeerseltje hier, probeerseltje daar. Geeft niet hoor. Want het is tussen al deze probeerseltjes dat er 1 tussen zit, die zeker de moeite waard is. Het is aan jou de keuze te maken en vervolgens vol jouw focus hierop te zetten.
Als een zaadje het proces van ontkiemen aangaat, dan houdt het zich alleen daar mee bezig. Wat het buurmanzaadje doet of wat er zich verder in de directe omgeving, laat staan op de hele planeet, zich afspeelt, is niet relevant. De focus van dit zaadje ligt op tot bloei komen. De aarde opzij duwen en eerst worteltjes Moeder Aarde in te sturen om zich vervolgens richting het Universum te kunnen oprichten. Het kopje boven het maaiveld uit durven steken, de eerste blaadjes te ontvouwen.
Op hetzelfde moment vindt dit proces parallel bij heel veel zaadjes tegelijkertijd ter wereld plaats. Ieder als individu, maar toch samen als een heel breed en weids verspreid netwerk dat een enorme krachtige energie in zich draagt.
Wereldwijd zal oud plaatsmaken voor nieuw. Want er is nu genoeg gewoeld in de aarde. Er zijn hierdoor modderpoelen ontstaan, die lange tijd verstikkend hebben gewerkt. Behalve voor varkens, want die wentelen zich er graag in. Vrijwillig. En het bijzondere is, dat het voor hen nog goed is ook. Ze worden ‘er beter van’. Hoe dat mag je zelf invullen. Modderpoelen zijn ondoorzichtig. Je kunt niet zien wat er zich onder de oppervlakte afspeelt. Zeker niet als er steeds maar in gewroet wordt. Soms gaat het zelfs stinken. Waardoor dingen ondergronds zijn gebleven, die dringend naar licht verlangen.
Het einde van de winter kondigt de lente aan. De warmte van liefde en de zon zullen elke figuurlijke modderpoel doen opdrogen. En wat er dan aan het licht komt… zal scheuren in de aarde veroorzaken, waarin alles wat niet zuiver is door de lenteregen wordt weggespoeld en verdwijnt.
Heeft deze tekst jou geraakt? Jou de antwoorden gegeven waar je op dit moment naar zocht? Dan kun je iets terugdoen, door te helpen mij meer tijd te kunnen besteden aan het schrijven van dit soort artikelen. Hiermee draag je ook bij aan het helpen van anderen die ook zoekende zijn.
Mocht de tekst je antwoorden/inspiratie geven en je vindt dit iets waard, dan ben je vrij om je waardering te delen. Dat mag in gewoon in woorden, maar ook op basis van een donatie. Je kunt dan iets overmaken op: NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos
Kaartlegging voor jeZELF? Klik hier
Behoefte aan persoonlijk inzicht? Klik hier voor meer informatie over consulten
