21-12-06 Inzicht: Sinterklaas: wat leren we onze kinderen?

Image by Ylanite Koppens from Pixabay

Sinterklaas, wie kent hem niet… Tja, het zit vastgebakken. Net als de borstplaat op de bakplaat. Wat is het eigenlijk voor feest dat Sinterklaas? Je kunt het vanuit het zwart/wit perspectief bekijken en dan is daar genoeg over geroetmopt. Waar dit inzicht over gaat, ligt dieper. Op energetisch niveau. Wat brengt Sinterklaas ons eigenlijk?

Dit gaat over kernwaarden. Kernwaarden, die essentieel zijn in het leven van ieder mens. Heb jij geloofd in Sinterklaas? Ja hè? En wat deed het met je toen je erachter kwam dat het gewoon de buurvrouw was, die op het raam bonkte? Dat ome Jan verscholen zat achter het masker van Sinterklaas? En dat jouw juf ineens zwarte piet bleek te zijn? Heb je het gevoeld? De teleurstelling? Dat het allemaal niet echt was? Dat je gefopt was al die jaren? Dat er tegen je gelogen is. Heeft dat wat gedaan met jouw onvoorwaardelijke vertrouwen in de mens? Dat Sinterklaas en zijn pieten zijn misbruikt door jouw ouders om je in het gareel te houden?

“Als je nu niet luistert, mag je vanavond jouw schoen niet zetten!” “Let op hoor! Sinterklaas weet alles!” “Als je niet lief bent, dan zijn er geen pakjes voor jou.”

Lief mens, wat zijn we hier eigenlijk aan het doen?

We leren onze kinderen:

  • Dat liegen best ok is.
  • Dat manipulatie best ok is.
  • Dat je mensen mag foppen.
  • Dat je bang moet zijn
  • Dat als je ergens in geloofd, dat helemaal niet waar blijkt te zijn
  • Dat jouw vertrouwen bij anderen (ouders) neerleggen jou pijn doet
  • Dat je beter kunt wantrouwen
  • Dat je gestraft wordt als je niet in het gareel loopt.
  • Dat je cadeautjes krijgt als je dat wel doet

Oei, oei, oei, lief mens, het begint hier al dat kinderen met de paplepel dingen ingegoten krijgen, die helemaal niet bij hun pure ZIJN passen. Dat is namelijk eerlijk en puur ZIJN. Jouw volle vertrouwen schenken aan jouw ouders, omdat je zelf liefdevol bent en verwacht dat zij dat ook zijn. Het is dan ook de vraag of wij als mensheid dit voort willen zetten. Want…

Kun jij de parallel zien in wat er zich nu in de wereld afspeelt?

  • Dat liegen best ok is.
  • Dat manipulatie best ok is.
  • Dat je mensen mag foppen.
  • Dat je bang moet zijn
  • Dat als je ergens in geloofd, dat helemaal niet waar blijkt te zijn
  • Dat jouw vertrouwen bij anderen (bijv. de overheid) neerleggen jou pijn doet
  • Dat je beter kunt wantrouwen
  • Dat je gestraft wordt als je niet in het gareel loopt.
  • Dat je cadeautjes krijgt als je dat wel doet, lees vrijheid

En wat gebeurde er toen je het eenmaal wist? Toen kwam er een vervolg. Want er zijn altijd kinderen in de buurt, zusjes of broertjes misschien, of kinderen op school, die ‘het’ nog niet weten. Wat heb je toen geleerd?

Aan de ene kant iets goeds. Want als iemand jou iets in vertrouwen vertelt dan moet je jouw mond houden. Dat heet integriteit. Maar wat als wat jou verteld is een grote impact heeft, in negatieve zin, op het ZIJN van anderen? Als je hierdoor meewerkt of meedoet aan iets dat niet voor het hoogste goed is van velen? Stap je dan van jeZELF af door mee te gaan, mee te spelen tegen beter innerlijk weten in of blijf je bij jeZELF en laat je jouw eerlijkheid zegevieren? Als kind doe je vanzelfsprekend mee, want je kreeg het eergevoel ‘dat jij nu bij de grote mensen hoorde’.

Het spel van Sinterklaas leidt tot meeliegen. Net doen alsof. Anderen voor de gek houden. Jouw ouders kopiëren en de bangmakerij en manipulatie 1 op 1 overzetten als je iets niet voor elkaar kreeg bij jouw broertje of zusje. Dan zou Sinterklaas wel ingrijpen. Hier heb je geleerd dat zowel angst aanjagen en manipuleren werkt om iets voor jeZELF voor elkaar te krijgen.

Wat voor karma kleeft hier eigenlijk wel niet allemaal aan? Krijg je als kind op deze manier niet een fijne dosis cadeau? Wat voor start maakt het leven van vrijwel elk kind dan? Kun je nu zeggen dat je nooit gelogen hebt? Nee hè, want ieder kind heeft gelogen al is het maar met Sinterklaas.

Lief mens, de hele pietendiscussie is hierbij vergeleken kinderspel. Elk kind leert, of anders gezegd wordt geprogrammeerd met deze kernwaarden. Weet je dat alles wat je van je 1e tot je 6e levensjaar ‘meekrijgt’ jou voor het grootste deel vormt voor de rest van jouw leven? Wat een geweldig slim spel is dat Sinterklaas, niet? En het mooie is dat we dit spel generatie op generatie doorgeven. Ook al het karma wat erop zit.

Wordt het niet eens tijd om dit feest af te schaffen? Of in een andere vorm te gieten? Misschien overlijdt de Sint aan Corona? Dan is het meteen plausibel. Hoe sarcastisch ook. Kunnen de kinderen verdrietig zijn en troost zoeken bij hun ouders. Daar leren ze in ieder geval wel iets van dat beter is dan het krijgen van cadeaus op basis van de leugen en manipulatie. Daar komt bij dat cadeaus in de materie niets veranderen aan het je veilig en geliefd voelen. Dat spullen niet ware blijdschap opleveren, zeker niet als ze gegeven worden vanuit de leugen.

En wanneer ben je als kind tevreden? Als alles wat op jouw lijstje stond ook op de stoep geleverd wordt? Er wordt hier iets aangewakkerd, dat velen vormt voor de rest van hun leven.

Leren we dat een cadeautje misschien een druppel op de gloeiende plaat is voor alle misère, die zich misschien wel in jouw familie afspeelt? Dat het lijkt alsof hiermee alles ineens opgelost is, afgekocht, terwijl er diep van binnen een steeds groter gat begint te ontstaan. Dat van hebzucht en materialisme. Dat van het moeten hebben. Wat later in jouw leven leidt tot oeverloos moeten kopen, kopen, kopen. Alles met het idee dat jou dit waar geluk zal brengen. Niets is minder waar. Het enige dat hiermee gewaarborgd wordt door de maatschappij is de voortzetting van een (uiteindelijk onhoudbaar) economisch model.

Als je het in een breder perspectief bekijkt, wat hebben die cadeautjes dan voor footprint? Waar komen ze vandaan? China? Van de ene kant van de wereld naar de andere en het kan niet op. Wat doet dat eigenlijk met het klimaat? Wat heeft jouw koopgedrag, wat je zelf natuurlijk ook weer op basis van de Sint geleerd hebt, voor impact? Bouw jij hier karma mee op? Geef je het letterlijk en figuurlijk door aan jouw kind(eren)?

Verlanglijstje wordt deellijstje

Laten we nieuwe verlanglijstjes maken. Verlanglijstjes met dingen erop als een liefdevol gezin, elke dag knuffelen, complimentjes als je iets goed doet, ouders waar je 100 % op kunt vertrouwen en die jou nooit zullen beschadigen, dat je mag zeggen wat je wilt, want er heerst open- en eerlijkheid. Dat je je gewenst voelt, elke dag mag spelen en gelukkig mag opstaan. Een warm thuis voor elk mens. Gezonde natuur voor elke bij. Respect voor alle dieren. En zo kan het nog wel even doorgaan.

In deze tijd mag er zoveel karma geheeld worden. Laten we het karma helen dat bij onsZELF ontstaan is door het fenomeen Sinterklaas en dat we doorgeven of al doorgegeven hebben op onze kinderen en die wellicht ook alweer op die van hen. Laten we onze ouders vergeven voor het karma waarmee zij ons, onbedoeld, omdat het ‘normaal’ was, mee opgezadeld (grappig) hebben en nu nog steeds als een soort ‘schimmel’ op de daken van ons ZIJN balanceert.

Laten we het roet uit onze schoorstenen poetsen en deze niet meer gebruiken als doorgeefluiken voor leugens, manipulatie, karma, hebzucht en milieuvervuiling.

Laten we van onze verlanglijstjes deellijstjes maken en zelf voor Sinterklaas gaan spelen door te delen.

Geef vrijelijk weg. Deel onvoorwaardelijk. Vanuit jouw Sint hart. Kijk wat weg kan aan spullen, speelgoed en kleding. Geef misschien jouw liefste knuffel aan een kind dat geen knuffels heeft. Doneer kleding, waar je bijvoorbeeld uitgegroeid bent als kind aan gezinnen, die het niet breed hebben. Geef aan zieke kinderen, die niet thuis kunnen zijn met Sinterklaas. Aan de vluchtelingen, die met niets gekomen zijn en hutjemutje mensonterend opgestapeld worden, omdat de prioriteiten nou eenmaal anders liggen in dit land. Misschien kun je met jouw kinderen soep of een andere maaltijd maken voor de daklozen? Bak een taart voor jouw eenzame buurvrouw. En zo zijn er nog veel meer dingen te bedenken. En het mooie is, het hoeft niet alleen op 5 december. Het kan ELKE DAG.

DAT is namelijk wat deze Sint-Nicolaas, beschermheilige van Amsterdam, deed en daarom is hij heilig verklaard.

Laten we de stoomboot (hoe CO2-neutraal is die eigenlijk?) liefdevol uitzwaaien voor een oneindige quarantaine en de omslag maken. Het zou op heel veel fronten iets brengen, zelfs al vaart er een oude traditie mee weg. Er komt alleen maar iets veel mooiers en liefdevollers voor in de plaats. En zeg nou zelf: Is delen niet een betere kernwaarde om van kleins af aan mee te krijgen?

Dit geldt ook voor de kerstman, waarbij lieve rendieren vanzelfsprekend de harten van kinderen stelen, evenals de elfjes, die de pakjes maken. Tuurlijk ga je als kind ook hierin mee. Maar wat je ermee leert, is grotendeels hetzelfde als bovenstaande en een economisch trucje om een materialistische wereld te waarborgen.

Wie durft er vanuit zijn of haar (Sint)hart afscheid te nemen?

Heb jij iets aan deze tekst gehad? Heb je inzicht of iets anders hieruit ontvangen? Wil jij mij dan supporten met een bijdrage, zodat ik kan blijven schrijven en publiceren, in mijn levensonderhoud en dat van mijn diertjes kan voorzien? Jouw support is welkom op NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos of doneer direct via PayPal/creditcard:

Heb jij ergens inzicht op nodig? Wil je bewuster leven?

Kijk dan eens onder publicaties en consulten

5 antwoorden op “21-12-06 Inzicht: Sinterklaas: wat leren we onze kinderen?”

  1. Zullen we dan ook maar alle sprookjesboeken verbranden? Waar het hier over ‘liegen’ gaat heeft voor mij te maken met magisch denken, voorstellingsvermogen en zoals het sinterklaasfeest levend theater.
    Het spreekt voor zich voor mij dat alles wat angst geeft achterwege wordt gelaten.
    En waarom blijven ouders dit feest vieren dat ze als kind hebben gevierd? Vraag het ze, ze hebben er van genoten.

    1. Dank je voor jouw reactie op het artikel.

      Zeker, toen je als kind ‘erin’ zat. In het verhaal van de Sint, toen was het ook magisch! Daar wordt ook niets over gezegd. Sprookjes hebben een les in zich, maar ook bij veel sprookjes zijn tegenwoordig vraagtekens te zetten. Denk aan de rolverdeling man/vrouw bijvoorbeeld.

      Sprookjes zijn eerlijk, want vooraf WEET het kind dat het hier om een sprookje gaat, dat het niet echt is. Dat heeft een hele andere energie dan erachter komen dat er tegen je gelogen is al die tijd. Dat waar het kind in geloofde helemaal niet waar was.

      Dat ouders dit voortzetten, is ook een stuk onbewust ZIJN. Niet in de gaten hebben, wat hiermee onbewust wordt overgebracht. Als ouders ervan hebben ‘genoten’, zoals je dat zegt, dan betekent dat ook ‘genoten’ van het voor de gek houden van hun kind(eren). Als de mens heel diep van binnen zou kijken, dan resoneert dit niet bij onze pure ziel, die alleen maar eerlijkheid kent.

      Vandaar dit inzicht. Het is niet negatief bedoeld. Het laat zien de mensheid hier het nog beter kan doen. Zoals de echte Sint Nicolaas het ooit deed (zoals de overlevering verteld, maar wat is waarheid?). Hij wordt in ieder geval herinnerd als iemand die kinderen en ‘hulpbehoevenden’ in de samenleving hielp door te delen en te helpen (zelfs te redden van een leven in de goot).

  2. Ik word hier heel verdrietig van.. zo heb ik het Sinterklaasfeest totaal niet meegekregen van thuis, zo heb ik het ook nooit overgedragen aan mijn kinderen… door dit feest waar heel veel liefde en een beetje magie om heen hangt te vergelijken met de overheid en hun gekonkel en gemanipuleer geeft me gewoon buikpijn. De kernwaarden hebben altijd hun plek gekregen… als een sprookje… mag dat dadelijk ook niet meer… sprookjes, volksverhalen en parabels hebben ook een functie… ze prikkelen fantasie en geven de mogelijkheid ook om goede waarden door te geven aan je kinderen… spelenderwijs. Het is maar wat je belicht… er is al zo weinig ‘magisch’ meer in het leven tegenwoordig… gaan we nou echt dat laatste beetje er nog uit werken?

    1. Tuurlijk zijn sprookjes mooi en magisch. Ben ik het helemaal mee eens. Wat als de traditie de omslag maakt, maar dan vanuit eerlijkheid? Dat je als kind deelt en daarvoor dan ook beloond wordt? Misschien nog steeds in de vorm van een cadeautje.

      Als je heel diep voelt, dan zit hier echt iets niet fijns onder en het wordt inderdaad spelenderwijs overgebracht. Voor mij niet grappig om te typen, maar er zit wel een kern van waarheid in. Ons gedrag, al is het maar ons koopgedrag, wordt hierdoor mede bepaald.

      En nee, het is geen jeugdtrauma van mij, want ook ik heb verlangt en gekregen. Ook ik heb geloofd en dat gevoel gekend dat je voor ‘vol’ werd aangezien en even, ondanks je jonge leeftijd, heel even bij de volwassen ‘hoorde’.

      Als ik zelf kijk naar wat er op ‘papier’ verschenen is, dan voel ik bij meZELF dat het niet klopt om te liegen als we naar een wereld van liefdevolheid willen groeien. Dan past de vorm en manier van nu niet.

      Wat aangeraakt wordt, is dat we als mensheid hier mogen verbeteren. Het is een inzicht uit een heel hoog perspectief en ik besef dat niet iedereen het hier mee eens is of kán zijn. Dat hoeft ook niet. De hoop is echter wel dat Sinterklaas een mooiere voorbeeldfunctie krijgt dan dat nu het geval is.

  3. Yep. Helemaal waar. Vroeger was ik totaal van slag toen bleek dat ik toch gelijk had nadat anderen maar bleven ontkennen dat ik zag – dat Sint en Piet niet echt waren-.
    Vaak over nagedacht ook later en zie het ook zoals jij zo mooi beschrijft. Wat leren we kinderen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *