Welk rimpeleffect verkies jij?
BBB de grootste. De hoogste opkomst ooit bij B-verkiezingen, want doorgaans is de mens nog wel te porren voor de A-versie, waarbij ministers gekozen worden. De mens is het zat. Het gebemoei, het geneuzel, alle regels en wetten waardoor door de bomen het bos niet meer is te zien en de ontstane wirwar heel veel dingen elkaar tegenspreken/ontkrachten. We zijn door geschoten in ‘vastleggen’, reguleren, manipuleren, uitsluiten, afpakken, en dan is het heel begrijpelijk dat er ergens een keer een halt, ho, stop komt en die kon zich manifesteren doordat er op 15 maart verkiezingen waren.
Ik heb er een kaartje opgevraagd.
WATER kreeg ik als antwoord.
Bijzonder dat deze verkiezingen ook over de Waterschappen gaan. Maar dat terzijde of juist inclusief.
Water is vloeibaar en gaat waar het heen wil aangetrokken door het laagste punt in de omgeving. Zakt Nederland in dit geval onder water? Het water staat inmiddels bij velen tot aan de lippen. Komt er een nieuwe stroming op gang? Staat het water op de kaart voor wedergeboorte? Of is het de zondvloed, die door deze uitslag een extra zetje in de rug krijgt? Of komt er een harmonieus samenspel van eb en vloed tot stand, waarbij tegengestelden elkaar zullen vinden?
Water heeft in ieder geval een zuiverende werking. Of het nu is om de gevestigde orde wakker te schudden, misschien omver te werpen, bewustZIJN te creëren dat systemen en de inrichting daarvan niet (meer) werken en dat op wereldniveau – overal is opstand en revolutie waar te nemen en mensen zijn meer bereid daar steeds verder voor te gaan – de gehele mensheid enorm toe is aan eerlijkheid, gelijkheid en gerechtigheid.
Het “Ja maar ik” speelt hierbij de hoofdrol en daarmee wordt bevestigd dat het EGO-tijdperk zijn einde aan het bereiken is. Want “Ja maar ik” heeft een houdbaarheidsdatum. De tijd dat het “Ja maar ik” EGO-spel geen zoden meer aan de dijk zet (grappig: water/waterschap/dijk(doorbraak)) is daar.
Er is geen ruimte meer voor “Ja, maar ik”
- wil een eigen huis
in de vorm van hoe we dat nu voor ons zien/ons is aangeleerd.
- wil blijven boeren, zoals ik nu doe
met veel voor weinig, op een kluitje met een spuitje en een financiële structuur, die standaard onder water staat.
- wil kopen wat ik wil
om de innerlijke leegte diep van binnen te vullen met spullen, vooral uit Azië, waarbij je meewerkt aan de creatie van een wereldmacht, waar je als Westerling echt geen onderdeel van wil ZIJN.
- wil eten waar ik zin in heb,
waarbij je ervoor zorgt dat heel veel onnodig geslacht, gevangen, verwerkt, gebakken en geknutseld wordt en je jouw gezondheid én die van de planeet tenietdoet.
- wil blijven bewateren, zoals ik nu doe
want als agrariër moet er brood op de plank en ach, als dat ten koste gaat van de volgende generatie, dat is niet “mijn probleem”.
En zo zijn er nog veel meer “Ja, maar ik’s” te bedenken. Elk op ego gestuurd. Wat de wereld de mensheid nu laat zien, is dat ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken, inclusief de natuur en alle levende wezens, die ze omvat – ook koeien, kippen en varkens – niet tot iets constructiefs leidt en al helemaal niet tot blije en zorgeloze mensen en dat dan weer in een land waar in vergelijking tot de wereld qua vrijheid misschien wel het meeste mogelijk is. Dat alles aan verandering onderhevig is.
Dat de mensheid SAMEN tot de beste oplossingen moet komen, met een zo laag mogelijke footprint (belasting van de aarde in haar totaliteit), maar is de mensheid bereid de oogkleppen af te doen? Is de mensheid bereid met open blik te kijken waar men mee bezig is en open te staan voor ‘anders’ dan voorheen?
Want alles IS mogelijk als er een voor de nieuwe stroming (van zuiver water en zuivere koffie) wordt gekozen.
- Ja, je kunt een eigen huis,
maar wellicht in een andere vorm, zoals een zelfvoorzienend Tiny house en/of als onderdeel van een gemeenschap, waarbij bijvoorbeeld ongebruikte ruimten op boeren erven en/of leegstaande boerderijen de basis bieden.
Het is zaak dat er gekeken wordt om het woningprobleem op te lossen naar WAT er als IS en hoe dat een nieuwe of andere functie zou kunnen krijgen, zonder dat er ten koste van de natuur klakkeloos bijgebouwd wordt. Op plaatsen waar traditionele woningen normaal gesproken zouden worden gebouwd, kunt je veel meer duurzame Tiny houses kwijt toch?
Boeren kunnen een deel van hun land beschikbaar stellen om hier mensen een plek te geven en wellicht ook te laten deelnemen aan het boerenleven (ook garantie voor maandelijkse inkomsten om onder de wurgcontracten van banken uit te komen), maar dan wel met de gedachte: minder is meer. Dus duurzaam, minder dieren, oog voor de natuur, herbeplanting, geen pesticiden en andere zwaar vervuilende en ziekmakende middelen meer.
Anders wonen levert overkoepelend voordelen op. Voor de woningnood, voor de natuur, wellicht voor de boer, misschien zelfs voor de zorg voor ouderen, die onderdeel van de gemeenschap blijven en hun verhalen kunnen delen, kunnen helpen en voor kinderen misschien wel bonusoma of opa kunnen ZIJN.
De vraag is, is een eigen plekje met een duurzaam basiscomfort waarbij je bijdraagt aan het behoud van de planeet niet veel belangrijker dan een huis met een hoge footprint volgens de traditionele bouw, die vooral grondstoffen onttrekt aan de natuur en er niets voor in de plaats terugdoet?
Qua eigen huis, qua wonen mag de mensheid meer in het samenspel gaan staan, waarbij over de gehele breedte en lengte win-win ontstaat.
- Ja, je kunt blijven boeren,
maar dat vraagt moed om tegen de stroom in te zwemmen om jouw schaapjes op het droge te houden. De natuur voorop te stellen, want zonder natuur heeft geen enkele boer een (mega)stal meer. Droge weilanden leveren geen sappig gras en hooi. Te natte leveren eveneens beperkingen op als het om weidegang gaat en het berijdbaar ZIJN met zwaar materieel.
Veel dieren op een kluitje levert geen gelukkige dieren en stiekem ook geen gelukkige boeren op. Ziektes bestrijden met een spuitje van dit en een spuitje van dat, is ongezond en is symptoombestrijding. De oorzaak ligt bij ‘te veel’, te intensief op elkaar gepakt.
Als mens mag je je afvragen of jij vlees/melkproducten (ook kaas voor wie het vergeten is)/eieren van deze dieren überhaupt wel wilt eten, want wat zij allemaal toegediend krijgen, zit IN hun lijf en daardoor komt het ook in dat van jou. Als de mensheid nee zegt, dan moet de boer wel om naar beter. Maar goed, vooralsnog denkt (hoofd) vrijwel niemand erbij na wat hij naar binnen werkt. De gevolgen zijn gewoon zichtbaar. Kijk maar naar de enorme overdruk op de zorg.
Boeren, in welke sector dan ook, moeten bij zichzelf nagaan of ze het ziek maken van de mensheid wel op hun geweten willen hebben. Zieke ketens hebben zieke mensen tot gevolg.
De oeverloze destructieve water ondoorlatende landbewerking, het gebruik van (genetisch) gemanipuleerde zaden, onkruidbestrijding met chemicaliën, kunstmatige bemesting levert producten op die giftig zijn voor de mensheid en ook voor alle dieren van bijen en vogels tot hond en kat.
In de veesector is het de antibiotica en andere injecties, geknutsel met DNA om de meest dikke vleeskoe uit te broeden, die niet eens meer in de wei kan huppelen, het voeren met genetisch gemanipuleerd voer, al dan niet kunstmatig overbemest hooi/kuilgras dat een zieke keten oplevert. Aan alles wat van deze sector afkomstig is, kun je niet aan de buitenkant zien WAT er allemaal in zit, maar als boer verkoop je het wel, omdat je vanuit jouw hart graag de mensheid van voedsel wilt voorzien. Maar wat lever (ook het orgaan: wat heb je op jouw lever?) je werkelijk?
Het gaat niet over stikstof (N2) op zich. N2 is nodig voor de natuur om te kunnen groeien. Het draait om het feit dat stikstofverbindingen aangaat, waardoor het WEL het ecosysteem wordt aangetast.
Helaas is dat met 2 andere stoffen, die veelvoorkomend zijn. Namelijk zuurstof, hierdoor ontstaan stikstofoxiden (NOX) en waterstof, dat ammoniak (NH3) als gevolg heeft.
Hoge gehaltes ammoniak zijn funest voor de natuur. Niet voor gras en brandnetels, maar wel voor heel veel andere planten en dieren/insecten, die zich weer voeden aan deze planten. Te veel van het 1 zorgt voor het verdringen/ te niet doen van het ander (mooie weerspiegeling, komt later terug).
In ieder geval trekt de uitstoot in de vorm van overwaaiend en neerdalend ammoniakgas (niet alleen van boeren afkomstig) en het gebruik (en de productie) van kunstmest op akkers, waardoor het zowel vrijkomt in de ondergrond als in de lucht een enorme wisselwerking op de biodiversiteit van de natuur. Dit is dan ook zichtbaar in de prachtige natuurgebieden, die Nederland telt.
Als boeren, in welke sector dan ook, vanuit een breder perspectief kunnen inzien dat ‘zorgen voor’ meer omvat dan alleen hun eigen, ikke, ikke, ikke, erf, dan kunnen er mooie dingen ontstaan.
Het boerenerf vraagt om een andere inrichting (zie onder ‘eigen huis’ hierboven) en richting. Het zou mooi zijn als dat voeten in de aarde krijgt en kan landen in de traditioneel geprogrammeerde hersenen van zoveel boeren.
Zou hier de bereidheid ontstaan voor een compromis? Zodat andere knelpunten in de maatschappij, het behoud/herstel van de natuur en niet te vergeten de zuiver- en puurheid van water mede een positieve uitkomst krijgen?
- Ja, je kunt blijven kopen wat je wil
Alleen moet je het niet van ver halen, maar van dichtbij. Is ‘nieuw’ wel altijd nodig? Zijn er niet genoeg spullen op de wereld waar we totaal geen raad mee weten? Zou de mensheid kunnen kiezen voor geen nieuw meer bolstaand van everlasting chemicals/microplastics, ziekmakende ingrediënten in kunststoffen, enz., maar hergebruiken, re-re-recyclen, opknappen, met oud iets nieuws maken.
Wat zou het voor gevolg hebben als de mensheid stopt met ‘veul voor weinig’ aankopen, zonder te beseffen WAT er eigenlijk inzit, WAAR het van gemaakt is, WAAR het vandaan komt (denk aan milieubelasting van alleen al het transport) en vooral ook WIE er voor die spullen letterlijk en figuurlijk bloed, zweet en tranen hebben vergoten. Het klinkt als hocus pocus, maar ook hier wordt gewerkt aan het ziek maken van de mensheid en dan vooral daar waar ‘terrein te winnen valt’ en ziek zwak en misselijke mensen makkelijk van de kaart te wissen ZIJN.
- Ja, je kunt blijven eten wat je wilt,
maar niet alles en zeker niet altijd op het moment de je ‘ergens zin in hebt’. Wat als de woensdag gehaktdag weer in het leven geroepen zou worden? Dat zou beteken dat er die dag geen vis of karbonaadjes in de schappen liggen. Er veel dieren langer in leven kunnen blijven, om de dagen daarop hun leven te schenken om de mensheid te voeden.
Eigenlijk blijft alles beschikbaar, alleen wordt het anders ingericht vanuit het oogpunt dat slachten/vangen om vervolgens in de toedeledokie prullenbak te verdwijnen, geen constructief en houdbaar systeem is.
Niet voor de mensheid en al helemaal niet voor de planeet. Ooit raken de zeeën leeg als we zo doorgaan of moeten we over op kweekvlees, waarbij ons hele lichaam van de wap raakt, doordat steeds van hetzelfde DNA afkomstig is en kunstmatig (dus niet natuurlijk en wij mens ZIJN natuur) tot stand komt en in onze lichamen belandt, zonder wetenschappelijk te onderbouwen WAT dit voor gevolgen heeft.
Als je kiest voor regionaal kopen en kijken wat er in het seizoen beschikbaar is, dan help je in ieder geval de lokale omgeving (help de boeren) tot bloei komen op een eerlijke manier. Als je kijkt naar de landen waar Europa uit bestaat op dit moment, dan is er heel veel van ‘dichtbij’ te halen mogelijk. Geen enorme transportkosten nodig om jouw avocado of tomaat buiten het Nederlandse seizoen beschikbaar te maken en ook geen snelgroeikasplantjes zonder vitaminen meer.
Wat zou er gebeuren als jij al het knutselvoedsel in de supermarkten links of rechts zou laten liggen? Als je weet dat vrijwel alles wat daar ‘te koop’ is, voorzien is van iets kunstmatigs, te veel suiker, zout of smaakversterkers, kleurstoffen, chemicaliën uit de industrie en landbouw, die in jouw brood en melk zitten, de planeet/oerwoud verwoestende ingrediënten, zoals palmolie en soja en andere giftige stoffen, waarvan je niet meteen, maar pas op latere leeftijd de gevolgen van ondervindt, dan kies je toch meteen anders?
Zou je jouw lust aan de kant zetten als je weet dat je met jouw keuzes de planeet en jeZELF aan het verwoesten bent? Weet je dat je het systeem of de keten van de grote knutselvoedselfabrikanten en de giftige ingrediënten en grondstof leverende industrieën en boeren juist voedt met jouw koopgedrag, zodat dit in stand blijft in plaats van verandert?
Jouw keuze vandaag de dag is bepalend voor het wel of niet kunnen gaan genieten van jouw pensioen (ook een discussiepunt gezien een nieuwe wet die door de neuzen van velen geboord dreigt te worden) en niet het lootje legt net nadat je jouw vrijheid terug hebt, waardoor het geld waar jij in dit geval bloed, zweet en tranen voor vergoten hebt – als je het niet goed vastlegt – in de broekzakken van die systemen verdwijnt.
Als je lang wilt blijven leven, dan zal de mensheid toch echt anders moeten gaan kiezen en het ‘Ik wil’ principe moeten loslaten. Zou jij bereid ZIJN om boeren te helpen en uitknijpende supermarkten juist om zeep? Zou je hier jouw ‘ik wil’ op aan willen passen en daarmee de gezondheid van zowel de planeet als die van jeZELF een boost durven geven?
- Ja, je kunt blijven bewateren, zoals je nu doet
als je hiervoor tenminste de juiste buffers hebt aangelegd op jouw land. Dat is meer waard dan geheel mislukte oogsten. Heel Holland zakt, is geen sinecure. Het is de waarheid. Grondwater onttrekken is fataal. Rivieren leegzuigen ook. Elke agrariër zou waterbuffers (gevuld met regenwater van bijvoorbeeld de gigantische daken (zonder zonnepanelen, want anders is het vergiftigd) en water dat normaal gesproken rechtstreeks naar zee stroomt in tijden dat er ‘overvloed’ is) moeten aanleggen om zijn land en opbrengst daarvan succesvol te laten ZIJN.
Watervoorzieningen, die gezuiverd kunnen worden om bijvoorbeeld het verwerkingsproces na de oogst te ondersteunen. Om mee te wassen en de wc’s door te trekken, want inmiddels staan er meerdere Tiny houses op het erf. Water dat steeds hergebruikt kan worden of in een schone vorm weer teruggegeven wordt aan de natuur.
Open waterbuffers doen tevens dienst om de omliggende natuur en de insecten, vogels en andere in vrijheid levende wezens een impuls te geven als drink- of broed/voortplantplek en zelfs eventueel als natuurzwembad. Hoe mooi zou dat ZIJN? Veel mooier toch dan de insteek: wie dan leeft, wie dan zorgt toch?
Een gezond leefklimaat
Kortom het gaat om water. Water bij de wijn doen. De mensheid kan het principe “Ja, maar ik wil” niet blijven nastreven, als dat tot gevolg heeft dat er niets meer na te streven valt uiteindelijk.
Alles is met elkaar verbonden. De mensheid moet elkaar helpen op nieuwe manieren, waardoor zorgen voor en over geld ondergeschikt raken. ‘Een gezond leefklimaat voor alles wat leeft’, is waar de focus op moet komen te liggen. Daar moet de mensheid zich voor in gaan zetten en dat vraagt inderdaad om water bij de wijn doen. JeZELF aan de kant zetten en een positieve en oergezonde bijdrage leveren aan het grotere geheel voorop. Als dit de mensheid lukt, dan volgt als vanzelfsprekendheid ook positief resultaat voor het ‘ik’. “Ja, maar ik wil” verandert dan in “Ook ik ontvang”. Het vraagt een omslag in bewustZIJN. Een andere aanpak en gebruik van alles wat door de jaren heen als vanzelfsprekendheid is bestempeld.
Tijd voor wedergeboorte
Je kunt het zien als het wedergeboren worden. Het breken van het vruchtwater, waardoor er nieuw leven op aarde komt. Het is alleen de vraag of dit ‘nieuwe leven’ water naar de zee dragen wordt of dat we als mensheid alles op alles zetten om alleen dat te voeden wat werkelijk gezond is voor ons voortbestaan op deze van origine wonderbaarlijke wonderschone planeet met een ecosysteem dat opnieuw in balans komt. Niet ‘ondanks’ (ten spijt van) de mens, maar ‘dankzij’.
Het vraagt om anders. Het vraagt om samen. Het vraagt om eigen belang ondergeschikt te maken aan dat van het bredere. Het vraagt om open stellen, waardoor voor meerdere vraagstukken tegelijk beweging ontstaat in de juiste richting. Een richting, die helpt, die bijdraagt aan het bruto nationaal geluk en gezonde leefomstandigheden voor alles wat leeft. Samenspel is het sleutelwoord.
Of dat nu door een partijprogramma of doordat je ZELF initiatief neemt komt, is ondergeschikt. Het gaat erom dat er nieuw MOET ontstaan en het is aan de mens om zich hiervoor in te zetten. Simpelweg, omdat het oude zichtbaar geen vruchten meer afwerpt en er dringend zoden aan de dijk nodig ZIJN.
De kaart, die ik ontving op de verkiezingen was ‘Water’. Het kostbaarste bezit van deze planeet. Water maakt leven op deze planeet mogelijk. De aarde bestaat voor het grootste deel uit (zout) water, net als de mens. Dat is niet voor niets zo. Het is een parallel teken van de immense verbondenheid, die de mensheid van oorsprong heeft met de natuur.
Zo heeft zorgzaam omgaan met de omgeving 1 op 1 impact op hoe het met de mensheid gaat/zal verlopen. Andersom is het net zo. Eigen gewin voorop, is slecht voor de omgeving/jouw situatie/het voortbestaan van de mensheid op deze planeet. Als je begrijpt dat alles wat je om jou heen waarneemt een 1 op 1 weerspiegeling is, dan kost ‘kiezen’ én je inzetten voor een optimaal florerend leefklimaat geen moeite. Het is meer dan ooit de moeite waard.
Heb jij iets aan deze tekst gehad? Heb je inzicht of iets anders hieruit ontvangen? Support mij dan met een bijdrage, zodat ik dit werk kan blijven doen. Zo blijft de Universele wet van geven en ontvangen in balans. Jouw support is welkom op NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos of doneer direct via PayPal/creditcard:
Mijn Levensstijlgids I: How to survive as HSP’er, for the builders of the new world en Levensstijlgids II: Hoe gezond is jouw basis? geven inzicht op veel actuele thema’s en handreikingen om beter te creëren. Voor jeZELF én de planeet.
Mijn boek Hoe waardevol ben jij? speelt eveneens in op het principe van weerspiegeling. Waar jij voor kiest, hoe jij jouw zaakjes regelt, het heeft allemaal impact op zowel jouw leven als dat van de gehele mensheid en het voortbestaan op deze planeet. Richt je dingen anders in, dan komt er een andere stroming op gang…
