Opstand, protest, revolutie, oorlog. Het is allemaal aangekondigd en het zijn allemaal dingen, waarmee de maatschappij het liefst niet geconfronteerd wenst te worden. Er zijn altijd 2 partijen/kanten en als er over gesproken wordt dan wordt er van je verwacht dat je partij kiest. Je bent voor de een of het een of je bent voor de ander of het tegenovergestelde. Daartussen is maar weinig ruimte. Zwart/wit.
Veranderingen komen nooit zonder slag of stoot. Of deze nu volledig vredelievend manifesteren of met geweld. Er wordt iets duidelijk gemaakt dat aandacht vraagt en het is aan de mensheid op hier op een andere manier mee om te gaan dan de manieren, die door de eeuwen heen gangbaar waren. De inrichting van en het handelen door systemen spelen hier cruciale rol.
De vraag is: “Hoe lang winnen systemen het nog van het hart?”
Mensen, die zich verbonden hebben, al dan niet door systemen als verplichting opgelegd (denk aan dienstplicht), vanuit hun overtuiging om bijvoorbeeld de vrede te bewaren, worden wereldwijd ook ingezet om opstand de kop in te drukken waar systemen, om welke reden dan ook, niet van gediend zijn.
Feitelijke waarheden zijn voor deze systemen vaak te hard om echt in de ogen te kijken (veelal om financiële belangen, machtsverhoudingen, gezichtsverlies, al dan niet persoonlijk als gevolg van keuzes uit het verleden), waardoor er liever gekozen wordt voor pleisters op de zere wonden, waarbij de oorzaak gewoon door blijft etteren en steeds diepere wonden achterlaat.
Hierdoor wordt het vinden van een uitweg steeds lastiger en wordt er op vele fronten heel veel in het nauw gedreven. De mensheid kán op een gegeven moment niet anders dan in opstand komen om te wijzen op de verantwoordelijkheden (en de naleving daarvan), die zij bij deze systemen vanuit vertrouwen in handen hebben gelegd.
Of dit zich in werkelijkheid manifesteert door het samenkomen van grote groepen mensen of dat aan het licht komt dat wat in hun hoofd geprogrammeerd wordt/is geraakt door het verspreiden van eenzijdige informatie, die niet op de werkelijkheid gestoeld blijkt te ZIJN. Denk aan landen, waarbij alles wat gepubliceerd wordt in welke vorm dan ook goedkeuring van of vanuit het (macht)systeem voortkomt, waardoor er een eenzijdig beeld als dé waarheid geldt.
Het begint te kriebelen
Daar waar mensen ingezet worden vanuit (macht)systemen waarbij ze orders moeten opvolgen en volgens protocollen moeten handelen, waarbij geweld toegestaan is, bij die mensen gaat er iets kriebelen. Er klopt iets niet. Het innerlijke gevoel komt niet meer overeen met de acties/handelingen, die gevraagd worden door de systemen.
Er beginnen steeds grotere scheuren te ontstaan, waarbij die mensen met hun ene been op het ene stuk land en met hun andere op het andere staan. Een in wording zijnde spagaat, waarbij er op een gegeven moment gekozen MOET worden.
Wereldwijd spelen er zoveel thema’s. Onderdrukking, landjepik, het Chinese wereldimperium, het klimaat, de kloof tussen rijk en arm, gelijke rechten, de verschillen in geloofsovertuiging, die allemaal teweegbrengen dat er onder de mensheid onrust ontstaat, die zich vervolgens op verschillende manieren naar buiten toe uit.
Waar het hier over gaat, is: wat wil elke mens nou wezenlijk, vanuit zijn/haar essentie, anders gezegd vanuit zijn/haar hart? Degenen, die geacht worden door de systemen zich in te zetten en daarbij al dan niet geweld moeten toepassen, komen in het nauw.
Want…
Als diegene kinderen hebben en wensen dat zij ook een aarde hebben om op te leven, hoe kunnen zij dan tegen een manifestatie zijn waarbij aandacht gevraagd wordt voor het klimaat?
Als diegenen, die in het veld staan erachter komen, dat de waarheid, die hij/zij hebben niet overeenstemt met de werkelijke situatie, hoe kunnen zij dan het systeem blijven dienen?
Als diegenen, die volledig ingepakt als marsmannetjes met schild en al tegenover een mensenmenigte staan en die, net als hij/zij niet op een eerlijke manier beloond worden voor hun werk, hoe kun je dan die mensen geweld aandoen?
Als diegenen, door opgelegde maatregelen zelf ook beperkt worden in zijn/haar doen en laten, hoe kun je dan een protest voor vrijheid de kop in willen drukken?
Het zijn maar een paar voorbeelden en er zullen er nog veel meer te bedenken zijn, maar het gaat om het principe. Het kriebelen van onrust IN de mens, waarbij handelen niet meer overeenstemt met wat er in hun hart zit. De genoemde spagaat. De mensheid wordt zich meer en meer bewust van deze vorm van zelfverloochening en kan deze niet meer ontkennen.
Omslag
Dit heeft grote gevolgen voor de systemen, die zich nu nog veilig achten met een schild aan mensen om zich heen, die klakkeloos (op)volgen. Dit gaat veranderen als systemen zelf niet inzien dat ze kunnen bijdraaien. Dat ze het anders mogen doen. Dat ze hun prioriteiten mogen verleggen. Dat ze daar waar aandacht om geroepen wordt serieus moeten nemen en de verantwoordelijkheid moeten nemen, die het volk aan hen heeft toegekend, zodat ‘het wordt steeds een stapje erger’ te voorkomen. Ook als het om het redden van ‘het eigen hachie’ gaat.
De huidige systemen zullen wereldwijd steeds meer onder druk komen te staan, mede dankzij alle technologie, die er is, en de mogelijkheden, die dit met zich meebrengt. Daarnaast beseft de mens meer en meer dat het niet het systeem is dat bepaalt, maar de mensheid zelf. Dat systemen zonder ‘dienaars’ geen bestaansrecht hebben. De spagaat waar de systemen in terechtkomen, neemt steeds duidelijkere vormen aan.
Het is dan ook een kwestie van tijd dat wapens worden neergelegd. Dat moeders hun zonen weer in hun armen zullen sluiten. Marsmannetjes hun schilden laten zakken, zich omdraaien met zullen meelopen met de menigte, omdat zij net zo goed die menigte ZIJN. Zij zullen kiezen voor hun hart in plaats van wat het systeem van ze verlangt.
Hierdoor komt een omslag tot stand, waardoor systemen hun bestaansrecht verliezen, mits ze, al dan niet verplicht door de mensheid (de rollen omgedraaid) bereid zijn het fundament van het systeem aan de juiste zijde van de kloof opnieuw vorm te geven, waarbij er gebouwd wordt aan een wereld met gelijkheid, eerlijkheid, vrede, respect, harmonie en een gezonde mensheid én planeet.
Heb jij iets aan deze tekst gehad? Heb je inzicht of iets anders hieruit ontvangen? Support mij dan met een bijdrage, zodat ik dit werk kan blijven doen. Zo blijft de Universele wet van geven en ontvangen in balans. Jouw support is welkom op NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos of doneer direct via PayPal/creditcard:
Heb jij vragen? Voor jouw eigen leven of de wereld? Een Persoonlijk Inzicht kan je dan verder helpen.
Wil je inzicht, handvatten, tips om in deze bijzondere tijd het beste voor jeZELF, jouw lijf en een betere aarde te kiezen, dan helpen mijn boeken je verder. Je mag zelf voelen wat voor jou het beste resoneert.