De Koolmees

Schattig ben je, kleine koolmees, met jouw gele borst en vrolijke getjilp maak je de mensheid blij. Iedereen die jou ziet, krijgt vanzelf een lach op het gezicht of een gevoel van vertedering en dat is maar goed ook, want de wereld zonder jou zou er een heel stuk saaier uitzien.

Blijdschap
Blijdschap is een gevoel dat vanuit jouw ZIJN komt. Dat je hart doet zingen, dat jouw buik doet kriebelen. Dat je je opent om om je heen te kijken en te zien wat voor moois er te zien valt. De koolmees trekt regelmatig jouw aandacht, maar je ziet hem niet altijd, omdat je te druk bent in jouw hoofd. Te veel met dingen bezig bent waar je helemaal geen invloed op uit kan oefenen.

Steeds meer mensen raken gevangen in het web van zorgen. Het web van zorgen heeft een lage frequentie, lief mens, en daar koop jij helemaal niets voor. Zorgen hebben te maken met onzekerheden. Het is net als met beleggen: uw zorgen bieden geen garantie voor een betere toekomst. Blijdschap wel. Wanneer je blijdschap toelaat in jouw hart, in jouw ZIJN, dan opent zich een nieuw pad. Doe elke dag in ieder geval iets waar jij blij van wordt. Al is het maar een heel klein dingetje. Het doorbreekt het ratelen van jouw hoofd en maakt (weer) contact met jouw gevoel. En dat is het meest belangrijke, want leven vanuit het hart heeft alles met leven vanuit gevoel te maken.

Overload
Is het voor jou lastig om jouw hoofd op stand-by te zetten? Dat is helemaal niet raar, want de wereld om jou heen is volledig ingericht om te leven vanuit het hoofd. Het continu maar bezig te houden, zodat je vergeet wat je hier werkelijk op aarde komt doen. Alle input die je dagelijks krijgt en die je zelf ook zoekt, want wat zou er gebeuren als je eens niets deed?, maakt dat ons hoofd op hol slaat. Alle data, beelden, geluiden die de hele dag naar binnen gepompt worden, maken dat er helemaal geen ruimte meer is. Het hoofd is vol en krijgt geen tijd om te verwerken. Ook ’s nachts niet. Er is te weinig ruimte om te zien wat ertoe doet en dat op te slaan in het langetermijngeheugen. Als je het al opvalt, want de hectiek van vandaag de dag is vooral gestoeld op het kortetermijngeheugen.

Leef met aandacht
Alles moet snel en jouw aandacht vasthouden voor 1 onderwerp wordt daardoor steeds lastiger. Het scrollen, swipen, liken en switchen vindt niet alleen op de digitale snelweg plaats. Daar is het waarschijnlijk wel begonnen, maar nu dringt het door in jouw dagelijkse ZIJN. De koolmees vraagt je eens stil te staan. Gewoon midden in de kamer, op straat op waar je werkt. Kijk eens om je heen? Realiseer je je waar je mee bezig bent? Is dit wat jij beoogde toen je klein was? Toen je de wereld zag als een grote speeltuin waar van alles te ontdekken was? Toen je uren kon zitten spelen in de zandbak of op het strand, toen je bloemetjes plukte voor jouw liefste mama of papa, toen je tekeningen maakte met de meest waanzinnige kleuren. Toen je nog dingen deed waar je helemaal in ‘op ging’. Lief mens, wordt wakker!

De koolmees ziet het belang van de vrolijkheid. Daardoor wordt jouw leven veel luchtiger. Als je je realiseert waar je mee bezig bent, kies je waarschijnlijk anders. Stel jeZELF eens de volgende vragen:

  • “Wat voegt dit werkelijk toe aan de wereld?”
  • “Groei ik op dit moment door wat ik doe?”
  • “Op welke manier draagt wat ik doe bij aan het behoud van Moeder Aarde?”
  • “Word ik echt blij van mijn leven?”

Realisatieslag
Als de koolmees op jouw pad komt, dan vraagt dat van jou een realisatieslag. Ben je misschien ‘verzand’ geraakt? Is het taartje dat je ooit bakje in die zandbak van weleer een versteende variant geworden? Ben je ongemerkt meegesleurd in wat iedereen als ‘gewoon’ of ‘normaal’ beschouwd? Diep in jouw hart weet je beter en je hebt altijd alle mogelijkheden om andere keuzes te maken die veel beter bij jouw ZIJN passen.

Wees alert, lief mens, de signalen zijn om jou heen. De vrolijk tjilpende koolmees is er een van. Verdiep je eens in zijn ZIJN. Waar woont hij? Wat eet hij? Hoe zorgt hij voor zijn nageslacht. De natuur kent zoveel wonderen. Wellicht word jij hierdoor geraakt? Snel zullen er meer signalen volgen. Van andere dieren, hartjes op jouw pad, wolken die ineens gestaltes worden of dieren en zelfs soms letters of teksten.

Realiseer je dat jij onderdeel bent van het hele grote immense geheel dat regelmatig om jouw aandacht vraagt. Je hoeft het je alleen maar te realiseren of anders gezegd te herinneren. Al het andere waar jij je dagelijks nu mee bezighoudt, is afleiding om je weg te houden van al het moois dat er te ontdekken valt.

Organisch proces
Waarom zou je niet proberen om met aandacht een nieuw taartje of kasteel neer te zetten, helemaal zoals jij dat wenst? Of dat nu van klei, zand of met kleurpotloden op papier is, jij kunt alles creëren wat je wilt. Net als de genoemde materialen, is jouw creatieproces organisch. Als je een taartje wilt bakken, een kasteel wilt bouwen of een tekening maakt, dan breekt er soms een stukje af, of het heeft niet de juiste ronding, of de toren valt om. Wat doe je in zo’n geval? Je pakt een nieuwe hand zand, een stuk klei of een gum en verandert het zoals je het bedoeld had. Dat is in het echte leven net zo. De technieken die je als kind geleerd hebt, ben je vergeten doordat je in de systemen (school, werk, de grotemensenwereld) gedrukt bent.

Net zoals sterrenstelsels en planeten uit organische stof ontstaan, kun jij ook jouw leven vormgeven vol verwondering en blijdschap. Dat dat niet van de een op de andere dag lukt, is niet erg. Een baby koolmees kan ook niet direct vliegen. Hij zal moeten oefenen om manieren te zoeken hoe hij het beste zijn vleugeltjes kan uitslaan, hoe hij het beste kan landen en waar. Maar oefening baart altijd kunst. Alles wat jij je eigen hebt gemaakt in dit leven heeft een functie. Wellicht wordt het nu tijd dit op een heel andere manier toe te gaan passen? Of had je daar nog nooit over nagevoeld? Wat zou jij écht kunnen betekenen voor de wereld met alle kennis die je in huis hebt?

Uit volle borst
Weet je het niet? Dat kan kloppen, want kennis is alles wat je volgens de maatstaven van de systemen waar je al hele leven in meedraait in jouw hoofd is gepland. Weten komt uit jouw hart. Daar bevindt zich wijsheid, maar ook jouw diepste drijfveer. Het is de bedoeling dat je meer uit jouw volle borst jouw eigen geluid gaat laten horen. Misschien begint het eerst als nieuwsgierigheid, dan wordt het een soort hobby en vervolgens blijkt wat je uit jouw hart doet, ineens een patroon te hebben, een soort leidraad. Als je ervoor openstaat, zul je merken dat er zich steeds nieuwe dingetjes zullen voordoen, die steeds een stukje van jouw echte pad op aarde zullen onthullen. Ga er dus voor, lief mens, het is nu de tijd om te worden wie je echt bent.

Heb jij iets aan deze tekst gehad? Heb je inzicht of iets anders hieruit ontvangen? Support mij dan met een kleine bijdrage, zodat ik dit werk kan blijven doen. Zo blijft de Universele wet van geven en ontvangen in balans. Jouw support is welkom op NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos of doneer direct via PayPal/creditcard:

Meer Boodschappen van Dieren? Bestel het boek.

Wil jij inzicht op waar jouw uniekheid ligt en hoe je daar richting aan kan geven? Laten we dan een consult afspreken.

Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws, inzichten en inspiratie ontvangen? Word mijn supporter en ontvang de Boodschappenbrief.

Brief aan de gemeenten

Links hoe er gemaaid is, rechts hoe het een stukje verderop nog is…
Foto’s 29-06-19 genomen

Lieve gemeente,

U bent goed bezig met verduurzaming. U bent goed bezig met het CO2-neutraal maken van Nederland. U wilt van alles doen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. U weet dat het steeds slechter gaat met de insecten en dat 70% inmiddels is verdwenen, behalve dan de eiken- en dennenprocessierupsen, want die telen wierig hun kroost, maar daarover later meer. Als u de natuur hoog in het vaandel heeft, en dat heeft u toch, waarom klopt er dan niets van uw werkzaamheden betreffende deze natuur?

In het voorjaar leggen alle vogels een ei. Dat is niet nieuw dat doen ze al eeuwen en sommige hebben meerdere nesten per jaar tot aan september. Ook andere dieren, zoals muizen, vissen, egels, vlinders, libellen, bijen, wespen, zelfs de slakken en padden en kikkers doen mee met dit broedseizoen. “Maar daar houden we toch rekening mee? Dan laten we alles met rust.” Dat klopt. Maar nu komt het.

Op het moment dat al het kleine gespuis de eerste ronde overleefd heeft (en dat is op dit moment al een hele prestatie op zich, want er is al veel te weinig voor de ouderdieren om zichzelf mee te voeden, laat staan hun kroost) en zich moet gaan voeden van al het andere kleine gespuis, de bloemen, bladeren en zaden, trekt u de machines van stal. Maaien heet dat. U maait er wat op los. Alle grassen, (veld)bloemen, rietsoorten die van hoog tot laag (van de stengel tot in de ondergrond) een functie hebben om de biodiversiteit te voeden, moeten ineens verdwijnen. Een hele kaalslag vindt plaats. U heeft zich keurig aan de regels van het broedseizoen gehouden en bent blij dat alles er straks weer keurig netjes gemaaid uitziet in uw gemeente, want zo hoort het immers. U kunt beter gaan zitten huilen…want…

Voor de voeten weggemaaid
Dag voedsel voor zoveel dieren, die met elkaar in een keten zitten, die ineens ruw verstoord wordt door uw procedures. Bent u vergeten dat u met dit gedrag het voedsel, de schaduwplekken, de overlevingskansen van heel veel dieren letterlijk voor de voeten wegmaait? Vind u het ook niet bijzonder dat u gaat maaien net op dit moment? Het moment waar bloemen gaan bloeien en waar planten en grassen hun zaden laten rijpen, waardoor ze volgend jaar er weer kunnen zijn? Op het moment dat er voor alle nieuwe aanwas van dieren extra voedselvoorziening aanwezig moet zijn?

Daar waar vlinders moeten fladderen, daar waar bijen moeten zoemen, daar waar slakken moeten kruipen en torren moeten klauteren, ontstaan kale vlakten die verdorren, want het wordt tegenwoordig makkelijk meer dan 30 graden in Nederland en dat is geen uitzondering van 1 dag, maar meerdere dagen of weken achter elkaar (een teken aan de wand?). Hoe duurzaam bent u dan eigenlijk bezig? Hoe helpt u de natuur in stand te houden op deze manier? Hoe zorgt u ervoor dat de dieren voldoende voedsel kunnen vinden? Dit gedrag mag u echt gaan veranderen. Een kwestie van wat procedures aanpassen en daar bent u heel goed in als gemeente.

Bagger
Dat geldt ook voor het uitbaggeren van sloten, want als de kanten gemaaid zijn, dan komt de volgende machine die de hele ondergrond in welke sloot dan ook helemaal kapot maakt. Alle kleine vissen, watervogels, kikkers en zo nog meer leven uit dit water. De (micro-)organismen die er in leven zijn voor hun van levensbelang. Maar u trekt met grof geweld deze hele eco-structuur overhoop. Vind u niet dat dit heel bijzonder gedrag is? Terwijl u weet dat jonge dieren ook ergens van moeten leven. Moeder Natuur moet vervolgens alles uit de kast trekken om wat u kapot heeft gemaakt zo snel mogelijk weer te herstellen. Maar dat lukt niet meer zo goed. Door jarenlang dit gedrag van u raakt alles steeds verder uitgeput. Geeft dat u een voldaan gevoel? “Eindelijk komt het niet meer zo snel terug. Dat scheelt weer in de kosten.” Of toch niet? Want de prijs die op het verliezen van de natuur staat is niet in geld uit te drukken.

Kaalslag
Zonder insecten kunnen wij mensen NIET leven. Kan NIETS leven. Alles is met elkaar verbonden. Dat begint bij de kleinste diertjes en organismen in de keten. Uw maaigedrag en slootbeleid, juist om het moment dat er veel voedsel voor heel veel dieren beschikbaar moet zijn, heeft grote gevolgen. Minder voedingsbodem voor insecten staat rechtstreeks in verband met steeds minder dieren, bijvoorbeeld (water)vogels, egels en vissen, die zich hieraan voeden. Daarnaast helpt u de bijen, vlinders, libellen, enz. niet. Terwijl zij degenen zijn die zorg dragen voor de bestuiving. Essentieel voor het in standhouden van onze voedselketen. Waar u mee bezig bent, maakt ons ecosysteem steeds kaler en armer. Is dat de bedoeling?

CO2-reductie
Alles wat u weghaalt heeft een duidelijke functie in het terugdringen van de CO2 . Ja, u hoort het goed: CO2-reductie! Daar moet u toch wel oren naar hebben. Alle planten, dus niet alleen bomen, zetten het om in zuurstof, ook waterplanten. Het water zelf heeft ook een belangrijke functie in het omzetten van CO2 . Maar doordat u er een modderpoelen van maakt, lukt dat allemaal niet meer zo goed. Was u dat vergeten? Of is het belangrijker dat we in plaats hiervan zonnepanelen aanschaffen, van het gas af stappen, elektrisch gaan rijden, ons huis potdicht isoleren? Want daar valt namelijk wel geld aan te verdienen. (Belasting-)Geld dat nodig is om u jaarlijks weer te betalen om precies op het verkeerde moment de machines van stal te kunnen trekken en het ecosysteem aan de andere kant weer net zo hard om zeep te helpen.

De rupsen rukken op
Er komen er steeds meer. Naast de eikenprocessierups komt nu ook de dennenprocessierups ons land binnen gekropen. Met alle nare gevolgen voor de bevolking, huisdieren (vooral honden), vee en andere dieren van dien. Deze dieren hebben vrij spel. Waarom? Omdat de natuurlijk vijand door u om zeep geholpen wordt. Wie helpt de mensheid om deze processies in toom te houden? Juist de natuur zelf. De larven van sluipwespen, sluipvliegen, gaasvliegen en wantsen eten de rupsen. Deze dieren zijn zo dapper hun eitjes te leggen op de rupsen of in de nesten van de rupsen. (Heel handig als u al die nesten wegzuigt, want u zuigt dan ook de natuurlijke vijanden weg) Ook kevers, koolmezen, pimpelmezen, winterkoninkjes en spechten voeden zich aan beide rupssoorten. En wat is ervoor nodig om deze dieren een ecosysteem te bieden, zodat er voldoende van deze dieren zijn en blijven? U zult het vast niet geloven, maar het zijn de bloem-, gras- en kruidenrijke bermen en slootkanten, die u dus rigoureus wegmaait!

Het MOET anders
Lieve gemeente, denk eens na! Als u werkelijk prioriteit geeft aan het u inzetten voor een betere wereld, minder CO2 , het behoud van biodiversiteit en een gezond ecosysteem dan wordt het tijd dat u wat vaker de natuur in gaat. Dat u zich gaat verdiepen hoe dit alles nou eigenlijk werkt. Dat u uw procedures en richtlijnen aanpast, dat u de natuur écht gaat helpen. U ziet uzelf toch als beheerder? Waarom neemt u die verantwoording dan niet? U bent toch degene die verantwoording moet afleggen aan de Provincie over hoe u omgaat met de natuur? Wat u doet aan verduurzaming? Dat zit hem niet in mensen spullen laten kopen om hun woningen aan te passen. Dat kan misschien helpen, maar het begint bij de natuur zelf. Kijk eerst eens wat er van nature al is en waar u heel simpel efficiënter (minder maaien = minder kosten = meer leven en laten leven) en dus duurzamer (ook minder uitstoot van machines) mee om kunt gaan.

Veel wijsheid gewenst.

Heeft deze tekst jou geraakt? Jou inzicht en/of antwoorden gegeven waar je op dit moment naar zocht? Dan kun je iets terugdoen, door te helpen mij meer tijd te kunnen besteden aan het schrijven van dit soort artikelen. Hiermee draag je ook bij aan het helpen van anderen die ook zoekende zijn.

Mocht deze tekst je antwoorden/inspiratie geven en je vindt dit iets waard, dan ben je vrij om je waardering te delen. Dat mag in gewoon in woorden, maar ook op basis van centjes die je kunt missen. Je kunt dan iets overmaken op: NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos