De geit is een nobel dier dat in allerlei formaten voorkomt. Van dwergvariant tot berggeit. De meest bekende voor de meeste zijn degenen, die je tegenkomt bij de kinderboerderij, de geitenmelkindustrie of bij mensen thuis, die het leuk vinden om geitjes te houden en waar jij dan met jouw auto langs raast en denkt: “Hé leuk, geitjes.” Als je er tenminste oog voor hebt en niet gevangen bent in jouw hoofd. Geiten weten precies waar ze lekkers kunnen vinden en zijn dan ook kieskeurig in wat ze tot zich nemen. Hier mag de mens van leren. De geit is een herkauwer. Misschien wel net als jij, maar dan figuurlijk bedoeld in de vorm van hersenspinsels waar toch geen antwoord op komt, tenzij… dat komt later aan bod.
Eenhoevig zijn ze en ze hebben meestal hoorns om hun mooie verbinding met het Universum aan te tonen. Eigengereid zijn ze ook en ze lopen al eeuwen mee op het ritme van Moeder Aarde waarbij ze kunnen overleven op de meest bizarre plekken. Ook omdat ze toe kunnen met een sobere levensstijl. Behendig zijn ze ook. Springen, klauteren, klimmen alsof ze tegen de bergwand aangeplakt zitten. Ook de geit wordt, net als de koe, het schaap, het varken, de ezel, de kip door een groot deel van de mensheid niet begrepen, op de juiste waarde geschat en onrechtvaardig behandeld. Hier mag verandering tot stand komen.
Versoberen
Zo worden ze de koe van de arme man genoemd. Daarmee wordt bedoeld dat als je geen koe kon betalen, je meestal geiten had. En nog steeds. In landen, die wij als arm beschouwen, leven mensen met geiten samen, waarbij ze voorzien in melk, vlees en vacht. Daar wordt niets van het dier verspild en is men dankbaar voor wat het dier aan hun leven toevoegt en hun geeft.
Hoe anders is dat op de continenten waar welvaart hoogtij viert? Waar jij leeft op dit moment en waar alles altijd maar beschikbaar is? Dit, lief mens, heeft allemaal een houdbaarheidsdatum. We mogen het voorbeeld van de geit volgen en heel snel versoberen in onze levensstijl, waarbij gezonde (biologische, want zo noemen we dat op dit moment nu eenmaal) voeding, zonder knutselvoedsel dus, als uitgangspunt nemen. Je kunt beter minder maar puur eten, dan veel en ongezond, omdat je van deze levensstijl ziekmakend is. Voor jou én voor de planeet.
Het is namelijk zo, dat wanneer jij versobert in jouw consumptiegedrag, dit jouw lichaam sterker maakt. Kijk eens naar de generaties mensen, die in de oorlog geboren zijn. Vaak zijn dit rete sterke mensen, die met gemak heel oud worden. Hoe kan dat? Gewoon, omdat er weinig te eten was. Er was geen vlees of misschien soms. Er werd geleefd op basis van veel groenten, peulvruchten, fruit, granen voor brood misschien, kruiden voor de smaak, misschien melk en eieren als er eigen dieren waren. Al het andere ‘lekkers’, was gewoon niet beschikbaar en dat heeft hun immuunsysteem enorm versterkt. Maar goed, het is natuurlijk helemaal aan jou of jij dit ziet zitten. Het is jouw leven.
Witte gij-et?
In het Brabants en Limburgs dialect kun je witte geit ook uitspreken als witte gij-et, oftewel, weet jij het? Op heel veel dingen in het leven hebben we geen directe antwoorden voorhanden. Dat komt, omdat ons denken ons hierin beperkt. Ons brein kan best veel, maar er is zoveel meer dan denken alleen. Wijsheid komt uit het hart en daar zit het echte weten. IN de mens zelf. Wat de mensheid op dit moment in het aardse veld doet, is zoeken naar dingen BUITEN zichZELF. Of dat nu een zondebok moet zijn of een oplossing voor een vraagstuk, aandoening of probleem.
Door deze manier van ZIJN kijken mensen elkaar regelmatig aan en stellen de vraag: Witte gij-et? Maar ja, de hersenen van die ander lijken verdacht veel op die van degene, die de vraag stelt. Road block! De bergweg loopt dan ook vaak dood. Zelfs voor de beste klimgeiten, lees hoog intelligente mensen of mensen die als hoog intelligent, deskundige worden gezien.
Wat kan je het beste doen als je met jouw handen in het haar zit? Afdalen, lief mens, terug naar beneden, naar de aarde, naar jeZELF, IN jeZELF. Daar waar je vandaan komt. De basis die nog puur was. Toen je kind was bijvoorbeeld en de wereld voor jou een groot avontuur was. Je kende toen geen angst. Je koos voor vallen en opstaan, doorgaan totdat je op 2 benen kon lopen. Dat kostte moed en vastberadenheid. Toch? Dat heb je helemaal zelf geleerd. Misschien hebben anderen jou geholpen en jouw 2 handjes af en toe vast gehouden, maar jouw doorzettingsvermogen om fier rechtop je voort te kunnen bewegen, komt uit jou.
Dit is precies waar dit over gaat. Alleen als volwassenen klampen we ons tegenwoordig vast aan allerlei handjes, die ons geboden worden en ‘denken’ (hoofd), daarmee ergens te komen. Niets is minder waar. Het maakt ons afhankelijk en zwak. Het leidt tot die doodlopende bergweg en dan kun je weer afdalen en het nog een keer opnieuw proberen. Hopelijk geleerd van de lessen, die jij tijdens jouw vorige tocht hebt opgedaan. Lief mens, raap jouw vastberadenheid en moed bij elkaar om naar BINNEN te keren. Daar waar de juiste bergweg allang uitgestippeld is en die route kan jij ZELF kan ontsluiten, door te luisteren naar wat jouw hogere ZELF jou te vertellen heeft, of jouw hart of jouw intuïtie, of hoe jij het voor jou persoonlijk ook een naam wilt geven.
Verstrikt in hersenspinsels
Als je in de ogen van de geit kijkt, dan zie je eigenlijk nooit diepte. Net alsof het dier niet helemaal aanwezig is in het hier en nu. Net als heel veel mensen op dit moment. De maatschappij is verstrikt geraakt. In hersenspinsels. In bedenkingen van mensen. Te veel geleid door het hoofd. Te veel afgeleid door alles waarmee we alleen ons hoofd voeden en de rest van ons ZIJN vergeten. Te veel vertrouwen in wetenschap, dat helemaal geen WETENschap genoemd zou mogen worden, omdat het voortkomt uit denken. Echte WETENschap komt uit ons hart en kan alleen maar bijdragen aan mooier en beter. Het overstijgt ons denken. Het afvuren van een ongelimiteerde hoeveelheid informatie op de mens, vanaf kleins af aan inmiddels, en het continu bezig moeten zijn, in vrijwel welk werk dan ook, met het vullen van achterliggende systemen, draagt niet bij aan innerlijke balans.
De mens loopt er letterlijk energetisch op leeg. Het aparte is, dat wij als mens hier ook ZELF voor kiezen. Continu op onze telefoon bezig zijn om nog meer input te krijgen. Het is deze overkill, die leidt tot alleen maar meer vragen en nog meer zoekgedrag. De mensheid komt in een vicieuze cirkel met een onderliggende neerwaartse spiraal terecht en die kan alleen maar leiden tot excessen. Net zoals de waterreservoirs van de geitenhoeders in verre landen steeds verder opdrogen, droogt onze innerlijke bron uit.
Sssstttttt, lief mens, stop hier nou eens mee. Je mag het gaan omdraaien. Stoppen met het voeden van jouw brein vol continue. Ga als de geit eens op een rotsblok zitten en kijk eens om je heen. Wat laat je dagelijks eigenlijk allemaal ‘langs’ jou heen gaan? Wat ben je aan het doen? En het belangrijkste: word je er blij van? Of draai je maar mee en uiteindelijk door? De muur staat er hoor. Ook voor jou. Om je tot halt te roepen, om terug te gaan naar jouw kern. De essentie van jouw ZIJN en te ontdekken wat jouw bijdrage aan deze planeet is met jouw mooie energie, die je nu verkwist doordat jouw hoofd je afleidt.
Het is aan ons mensheid om terug te keren IN onsZELF. De verbinding met ons aardse ZIJN te herstellen. Ook wat er zich nu in de wereld afspeelt, heeft dat als doel en dat zal zich herhalen, totdat we dit leren. Het is de slimmigeit (geen typefout) van de geit, die we hiervoor mogen inzetten. Onze hoorns fier dragen voor onze connectie met het Universum van licht en onze hoeven stevig verankerd op de aarde of aan welke bergwand dan ook. Dan kún je namelijk niet vallen, want je vertrouwt op jouw eigen ZIJN.
Daar krijg je toch een si(c)k van
Weet jij dat wanneer er een rammetje wordt geboren in de huidige geitenmelkindustrie, dat rammetje heel vaak direct ‘vermoord’ wordt? Omdat het als waardeloos wordt beschouwd. Een mannetje levert geen melk en kost daardoor alleen maar geld. Qua voeding, stalruimte en tijd. Daardoor wordt het zinloos om het te laten leven.
Kun jij voelen wat hier gebeurt? Kun je waarnemen om hoeveel bokjes dit gaat wereldwijd als je weet dat een boer in de geitenmelkindustrie niet 10 geiten heeft maar honderden, die allemaal lammeren ter wereld brengen. Dat gemiddeld 50% van die lammeren bokje is. Dat de natuur tijdens de zwangerschap haar inspanning levert om een prachtig mooi wezen te laten ontstaan met alles erop en eraan. Dat de moeder dat met zorg draagt en als het dan ter wereld komt en het blijkt geen uiers te hebben, dan is dit alles voor niets geweest. Wij mensen beslissen dat dit leven niet de moeite waard is. Hoe arrogant zijn wij eigenlijk?
Als de moeder lammert in de geitenmelkindustrie, dan worden haar kinderen haar sowieso direct afgenomen. Alles voor de melk. Dat is al afschuwelijk als je hierop invoelt. Stel je voor dat jouw kind je afgepakt wordt, omdat jij melk moet geven om andere wezens te voeden. Voor zowel moedergeit als geitenkind is het traumatisch. Beiden zoeken elkaar. Zowel moeder als kind hebben een uniek geluidje waardoor de een de ander altijd kan vinden en andersom.
Nu staat het geitenkind te blèren in een hok gescheiden van haar, (want ‘zijn’ hoeft niet geschreven te worden, die zijn al ‘geruimd’) moeder en kan nooit leren wat zij te bieden heeft. In plaats daarvan hangen er kunstuiers met gemixte melk van heel veel moedergeiten samen en daar moeten de diertjes het dan maar mee doen.
Nog erger is dit als er 1 bokje geboren wordt. Niet alleen wordt het direct bij de moeder weggehaald, het van het leven beroven, levert de moeder een trauma op. Zij weet immers donders goed dat haar kind gezond ter wereld is gekomen. Ze onthoudt ook dat het de mens is, die misschien wel vanuit zijn of haar beste bedoelingen volgens de huidige normen een bedrijf probeert te runnen. Ze rouwt om haar kind. Wees daar maar zeker van en die energie, hormonen, energetische frequentie zit dan op de melk. Rouwmelk, zullen we maar zeggen. Gezond hoor die geitenmelk. Lief mens, dit kán niet de juiste werkelijkheid zijn?
Elk dier, hoe klein of groot ook heeft gevoelens, die meer met de mens overeenkomen dat wij tot nu toe ‘denken’. Dieren zijn geen productiemiddelen, zoals een machine dat is. Ze hebben recht op weidegang. Lekker rondscharrelen, springen en dartelen, ook al accepteren ze hoe de mensheid met ze omgaat en daarmee hun lot, inclusief al de ongewenste injecties tegen ziekten en antibiotica (geen wonder, want er zijn er veel te veel bij elkaar in 1 ruimte).
Er zijn gelukkig ook boeren, die hierop steeds meer bewustZIJN krijgen. Zij zijn de hoop dat zij het beter gaan doen, tegen alle wet- en regelgeving en gangbare manier van werken van dit moment in. Zij sparen wel de bokjes en zorgen dat ze bijvoorbeeld ze, helaas wel als lam, uiteindelijk als vleeswaar de voedselketen in gaan. Maar nog steeds scheiden zij ook direct moeder van lam.
Meedogenloos. Zo is deze werkwijze te noemen en dat mag niet alleen anders. Het MOET. Dit is niet hoe Moeder Aarde het bedoeld heeft en zij krijgt er dan ook een sik van. Het devies is minder dieren. Lammeren bij de moeder laten. Geiten in de wei. Geen antibiotica en knutselvoedsel, zoals genetisch gemanipuleerde granen en soja meer. En ja, er zal als de dieren op een evenwichtige manier behandeld worden, nog steeds voldoende melk voor de mens zijn. Ook al zal wat hier staat op dit moment niet worden geloofd.
Schijt aan de geit
Er zijn maar een paar boeren nodig, die hierin geloven. Die schijt hebben aan alles behalve de geit, maar wel aan alles wat gangbaar is en helemaal hun eigen gevoel volgen. De natuur of Moeder Aarde voorziet ons in alles wat we nodig hebben en daar mogen we naar terug. In vol vertrouwen dat dit ook zo werkt. Een hele omslag, maar deze komt eraan en dan kun je beter voor zijn wat je te wachten staat als je maar op die oude, hierboven omschreven manier door blijft gaan.
Schijt aan de geit heeft ook betrekking op jou. De wereld is vol in transformatie en de mens heeft de keuze om of mee te gaan naar beter, gezonder, duurzamer en evenwichtiger of te blijven hangen in het ‘oude normaal’. Je ziet dit overal om je heen gebeuren. De mensheid wordt meer en meer een soort fuik of trechter in gedreven. Het mensenvirus is net zoiets als de gekkenkoeienziekte of de vogelgriep, de varkenspest, Q-koorts bij schapen en geiten, die overigens ook via aerosols op de mens kan worden overgedragen. De parallellen zijn zo duidelijk. Niemand die de link legt, dat hoe wij met de aarde omgaan een wezenlijke omslag vraagt. Daar zitten we nu middenin.
Kiezen we dan net als in de dierenindustrie voor een injectie met de hoop op uitbanning? Of gaan we voor natuurlijk immuniteit, omdat we ZELF, elk mens als individu, andere keuzes maken en dus onze verantwoordelijkheid als natuurwezen nemen. Keuzes dit ons leiden naar ons hart. Daar waar de wijsheid ligt. Willen we als dieren behandeld worden en ons lot bij de ‘geitenboer’ in handen leggen? Of hebben we schijt aan de geit en gaan we staan voor de prachtige wezens, die we diep van binnen zijn? Vol liefde en licht. Vol zorg voor de natuur. Vol passie om Moeder Aarde te helpen haar natuurlijke balans te herstellen. De wereld ligt in jouw handen, omdat alles 1 is.
Heb jij iets aan deze tekst gehad? Heb je inzicht of iets anders hieruit ontvangen? Support mij dan met een kleine bijdrage, zodat ik dit werk kan blijven doen. Zo blijft de Universele wet van geven en ontvangen in balans. Jouw support is welkom op NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos (handmatig overmaken) of doneer direct via PayPal/creditcard:
Wil je meer weten over waar naartoe gebouwd wordt en hoe anders te bewerkstelligen? Lees dan het boek De nieuwe (W)AARDE.
Wil je weten hoe jij kan bijdragen aan gezondere ketens en dus een gezondere versie van jeZELF? Lees dan de Levensstijlgids.
Wil je meer Boodschappen van Dieren lezen? Bestel dan het boek.
Wil jij inzicht op jouw uniekheid, jouw uitdagingen van dit moment? Laten we dan een consult afspreken.
Wil je op de hoogte blijven van het laatste nieuws, inzichten en inspiratie ontvangen? Word mijn supporter en ontvang de Boodschappenbrief.