Kinderen alle ruimte, juist nu!

Afbeelding van Bessi via Pixabay

Ik schaam me. Heel erg. Het verwonderd me als ik zie hoe ver de mensheid van alles wat belangrijk is in het leven verwijderd is geraakt. Als ik vaders op tv voorbij zie komen met hun kind op de arm, die zeggen dat het toch wel lastig is dat de kinderen niet meer naar de ‘opvang’ kunnen. Dat het ‘niet handig’ is om ze te sluiten. Ik heb mededogen met deze vaders en moeders, die hun kinderen zien als iets dat vooral ‘lastig’ is, omdat ze dan zelf hun leven, waarin ze bewust gekozen hebben voor zo veel mogelijk geld verdienen, niet meer kunnen leiden.

Dat ze de spiegel niet zien, die hun recht in hun snufferd gedrukt wordt. Wie wilde deze kinderen eigenlijk? Wie heeft ze bewust op deze planeet laten komen? Waar is de liefdevolheid, die deze kinderen onvoorwaardelijk verdienen? Waar is de gelukzaligheid dat je überhaupt ouder bent geworden? Want er zijn er velen die het wel willen, maar waar de kinderwens onbeantwoord blijft. Of zijn ze alleen ‘leuk’ als deze ouders er zelf zin in hebben? Oef!

Kinderen zijn kwetsbare wezentjes, die heel goed in de gaten hebben wat er ‘gecommuniceerd’ wordt. Zelfs al zijn ze te klein om de woorden, die wij in deze wereld gebruiken, al te verstaan. Hoe zal zo’n kind zich voelen, wanneer hij of zij steeds aan de kant geschoven wordt, omdat er andere dingen ‘belangrijker’ LIJKEN te zijn. Hoe welkom en gewenst voel je je dan als kind? Hoeveel kinderharten huilen er (bewust of onbewust) niet stiekem elke dag of nacht wanneer papa en/of mama (vanzelfsprekend in elke variant, dus ook kinderen met 2 papa’s of mama’s, of alleen een papa of alleen een mama) weer niet met hen speelt of hen liefdevol knuffelt wanneer ZIJ het nodig hebben en niet wanneer papa of mama hier tijd voor vrij wil maken op een moment dat het hen schikt?

Verbinding
Deze tijd laat zo mooi zien waar het in het leven eigenlijk echt om draait. Om je als ouder als verantwoordelijke te gedragen en je opnieuw te verbinden met jouw kind(eren). Ze de zorg te geven, die klakkeloos buiten de deur is geschoven, omdat je ZELF mee bent gegaan in de matrix van het geld verdienen en alle verplichtingen die je daarbij bent aangegaan, zoals de hypotheek, de huur, de leasebak, de verzekeringen, enz.

Wanneer zullen ouders beseffen dat deze tijd hen terugwerpt op hun innerlijke oerskills, die de mensheid, want we zijn gewoon zoogdieren, heeft? Dat het de bedoeling is om juist NU te vieren dat je samen bent in plaat van het als ‘het is maar lastig’ te bestempelen. Dat de kinderen nu eindelijk ouders hebben, die thuis zijn. DE HELE DAG! Door de afwezigheid van de afgelopen tijd/jaren en het buiten de deur schuiven van verantwoordelijkheden zullen de kinderen inderdaad heel veel aandacht vragen. Volslagen logisch. Eindelijk kunnen zij terugvallen op hun ouders, waar ze vanuit hun eigen oer naar opkijken en die hen de weg kunnen wijzen in deze vreemde wereld waarin ze zijn beland.

Even terugblikken
Lief mens, als je zelf terugkijkt op jouw leven, wie was dan jouw grote voorbeeld toen je klein was? Dat waren degenen (helaas is dit niet bij iedereen zo), die jou op de wereld hebben gezet en dagelijks voor jouw zorgden (op hun eigen beste manier). In de meeste gevallen jouw ouders (in welke vorm dan ook).

Hoe ver zijn we hiervan verwijderd geraakt? Hoe makkelijk hebben we de switch gemaakt om af te zien van toegewijde zorg en liefde die kinderen van nu (hoog gevoelige liefdevolle zielen, die de nieuwe wereld gaan vormgeven) zo hard nodig hebben? Hoe zijn we verleid door te geloven dat je door kinderen aan de kant te schuiven en te gaan werken (door mannen én vrouwen) een beter leven voor die kinderen zou kunnen creëren? Terwijl kinderen alleen maar behoefte hebben aan liefde en geborgenheid. “Ja maar, op de opvang zijn ze zo lief!” Tuurlijk zijn ze daar lief. Deze mensen doen hun stinkende best om een surrogaat te zijn voor wat je als ouder zou kunnen bieden.

Hoeveel volwassen hebben hun vader en/of moeder gemist toen ze jong waren? Ben jij er 1 van? Hoeveel volwassen hebben spijt dat ze niet meer tijd aan hun kinderen hebben besteed toen ze jong waren? Dat ze het opgroeiproces voor het grootste deel gemist hebben, omdat ze alleen maar aan het werken, werken, werken waren? Ben jij er 1 van? En wat hebben we hier dan van geleerd? Dat je als opa en oma een soort inhaalslag doet? Dat jouw kinderen, misschien ben jijzelf wel zo’n kind, met pijn in hun hart kijken naar hoe de kleinkinderen WEL de aandacht krijgen waar jij als kind zo naar verlangde.

Zie het cadeau!
Lieve mens, deze bijzondere tijd is een gift. Kiezen we voor history repeating of niet? Wees toch dankbaar dat je een kind of kinderen hebt mogen ontvangen. Dat je nu de tijd en ruimte krijgt om ze jouw liefde en support te geven die ze nodig hebben om uit te groeien tot mooie volwassen zielen, die sterk in hun schoenen staan. Die in ieder geval kunnen zeggen dat hun ‘ouders’ (nogmaals in welke vorm dan ook) er waren in die gekke tijd. Dat ze van jou hebben mogen leren, het goede en wat nog beter kan of wat ze juist heel anders willen gaan doen als ze ‘groot’ zijn.

De oproep is de kinderen van nu te omarmen met alle liefde die in je zit. Ongeacht of jouw mailbox helemaal volloopt. Dat is toch een gebed zonder end, want iedereen mailt en appt elkaar helemaal gek en dan heb je ook nog jouw social media die je bij MOET houden, want stel dat je even nergens meer op reageert of laat zien hoe geweldig het bij jou gaat. Beeld je eens in dat als je op jouw sterfbed ligt en je terugkijkt op jouw leven, WAT was er dan ECHT belangrijk? Alle mailtjes die je hebt verstuurd? De foto’s die je hebt gepost? Vul het zelf maar in…

Pak deze tijd om maximaal samen te genieten. Hoe moeilijk en uitdagend het ook is, want je bent niet meer gewend. En ook jouw kind(eren) niet, want die zijn gewend geraakt dat als ze aan het eind van de dag opgehaald worden, het meestal volle aandachttijd is (misschien omdat je je diep van binnen schuldig voelt).

Wat we vergeten zijn, is dat iedereen, of je nu volwassen bent of niet, tijd voor zichZELF nodig heeft. Kinderen kunnen heel makkelijk leren dat ze zichzelf mogen vermaken voor een bepaalde tijd. Dat ze even op zichzelf worden teruggeworpen. Iets dat in de wereld van afleiding en continu bezig moeten zijn een welkom iets is om te leren. En, omdat jij ook gewoon maar een mens bent, kun jij zo af en toe ook wel een adempauze gebruiken. Toch?

Het vraagt alleen om het leven anders in te richten en dankbaar te zijn van wat je geboden wordt, in plaats van te zeuren over lastig combineren. Kinderen kunnen er niets aan doen dat jij of jullie keuzes hebt of hebben gemaakt waar verplichtingen aan vastzitten.

Terug naar de basis. Waar ging het leven ook alweer om? Daar wordt de mensheid nu keihard mee geconfronteerd. En waar leg je dan de prioriteit? Aan jou de keuze en dat lijkt eigenlijk helemaal geen moeilijke toch? Kids first… zij zijn immers de toekomst, waarin jij misschien wel op hen terug moet vallen en hoe fijn is het dan dat zij jou op dat moment kunnen omarmen. Gewoon, omdat ze dat van jou aan de basis hebben geleerd…

Heeft deze tekst jou geraakt? Jou de antwoorden gegeven waar je op dit moment naar zocht? Dan kun je iets terugdoen, door te helpen mij meer tijd te kunnen besteden aan het schrijven van dit soort artikelen. Hiermee draag je ook bij aan het helpen van anderen die ook zoekende zijn.

Mocht de tekst je antwoorden/inspiratie geven en je vindt dit iets waard, dan ben je vrij om je waardering te delen. Dat mag in gewoon in woorden, maar ook op basis van centjes die je kunt missen. Je kunt dan iets overmaken op: NL10 ASNB 0782 5229 71 t.n.v. K.J. Bos

Update: het nieuws van zaterdag 08-09-18

Update: het nieuws van zaterdag 08-09-18

Lief mens,

Heb jij gisteren het nieuws gevolgd? Er zijn 3 opmerkelijke dingen gebeurd;

De Armeense kinderen mogen blijven

Heb jij je boos gemaakt over de kwestie van de Armeense kinderen? Heb jij bemerkt hoe koud en onmenselijk de politiek in elkaar steekt? En voelde jij je daar verdrietig onder? Of is het je gelukt neutraal in je gevoel te blijven en heb je het grotere plaatje kunnen zien?

Dit soort kwesties, die humaan niet door de beugel kunnen, zullen steeds meer aan het licht komen. We weten allemaal dat er politieke spelletjes gespeeld worden, we weten allemaal dat er corruptie is. Geld, macht en ego horen immers bij de dimensie (2e/3e) waar we ons in bevinden. Vooral de macht om over mensen, in dit geval kinderen, te beschikken en hen zonder pardon het land uit te willen zetten, geeft aan dat er op dit moment totaal geen menselijkheid, of anders gezegd liefde voor de medemens, in politiek schuilt. Mark Rutte heeft zich laten verleiden om zijn gevoelige menselijke kant om de kinderen te laten blijven onder te laten sneeuwen. IJskoud heeft hij als een schaap met oogkleppen op de regels gevolgd en keihard gereageerd. Heb je gezien dat hij tegen zijn zielsafstemming in betogen heeft gehouden? Dat hij voelde dat hij zichzelf stond te verloochenen?

De kinderen daarentegen hebben een fantastische rol in de geschiedenis! Zij zijn niet zielig. Zij MOESTEN de weg vrij maken voor velen die in hetzelfde schuitje terecht zullen komen. En dat is hen gelukt. Hoe mooi is dat?

Wat is er gebeurd?

De politiek is geschrokken over de grote menselijke ophef die er ontstaan is. In plaats dat zij ANGST bij de bevolking hebben neergelegd, heeft de bevolking het plaatje omgedraaid en de ANGST bij de politiek teruggelegd. Het is zoals ik al eerder heb mogen schrijven: wij, als individu, als lichtwezens hebben zoveel meer kracht dan we denken. Veel mensen hebben liefde en compassie gestuurd naar de kinderen en ook de politiek, zodat er een andere uitkomst mogelijk is gemaakt. En zie, de missie is geslaagd. Geloof jij werkelijk dat de reden die nu opgevoerd wordt waardoor ze mogen blijven, juist is? Dat de politiek met de staart tussen de benen ineens meedeelt dat de situatie waar de kinderen in terecht zouden komen toch wel heel slecht zou zijn? Dat wisten ze allang! Het is een wassen neus. En dan degenen bij de politie die meegewerkt hebben aan de zoektocht. Wat hebben zij nu last van hun geweten! Het is allemaal onderdeel van het plan om de wereld naar een hoger niveau te tillen, naar meer menselijk, meer liefdevol.

Hoe ga je ermee om?
Als dit soort situaties je raken en je boos of verdrietig maken, ga dan bij jezelf te rade. Voel dat er een groter plaatje achter zit. Laat je niet verleiden tot boosheid of verdriet. Daarmee voedt je alleen de dimensie die zo krampachtig bezig is om de machtspositie te blijven handhaven. Beter kun je positieve intenties in jouw ‘cloud’ zetten. Liefde, licht en compassie, groei naar bewustzijn, enz. Daarmee stimuleer je positieve veranderingen die zo hard nodig zijn in deze wereld.

Landbouw
Dan iets anders. De landbouw, Moeder Aarde heeft al een aantal keer mooie boodschappen aan mij doorgeven en die heb ik mogen delen met de wereld. Zie http://uitjebewust.nl/category/moeder-aarde/ Voor mij was gisteren een juichmoment toen ik op tv zag, dat het bewustzijn grote sprongen maakt in de richting die zo noodzakelijk is willen we hier op aarde nog lang en gelukkig blijven leven. (Nee, het is geen sprookje 😉 )

Zie https://nos.nl/uitzending/36022-nos-journaal.html vanaf 10.01 minuten. (Koeien met hoorns! Jippie) (10.01 = 1 geeft een nieuw begin aan en 0 is een verdubbelaar van het cijfer waarmee het verschijnt)

De droogte van afgelopen zomer, was ook onderdeel van het grotere plaatje om het bewustzijn te stimuleren dat we anders om moeten gaan met onze dieren en landbouwgronden. Dat er nog geen echte maatregelen bekend zijn, geeft niets. De eerste stappen zijn gezet. Ook jij lief mens, hebt een rol in dit geheel. Koop regionaal en biologisch. Weiger knutselvoedsel en eet geen knutseldieren. Ga voor eerlijke en daarmee ook heerlijke producten. Niet alleen zijn die veel voedzamer voor jouw energetisch lichaam,  je stimuleert ook mensen (boeren) die het goed voor hebben met de aarde om vooral door te gaan en je geeft een duidelijk teken aan alle bedrijven die dit niet voor ogen hebben.

Mobielvrij naar school

Dan Frankrijk, dat besloten heeft dat mobieltjes niet meer in de klas en het schoolterrein gebruikt mogen worden.

Zie https://nos.nl/uitzending/36022-nos-journaal.htmlvanaf 13.13 (13.13 = heeft te maken met een nieuw begin en communicatie, creativiteit, expressie vanuit het hart. Toeval?)

Of de regel helemaal gaat werken, is de vraag, want je kunt altijd stiekem op de wc natuurlijk je telefoon checken, maar een grote stap is gemaakt. Kinderen gaan weer kind zijn, gaan spelen met elkaar, gaan sociale interactie aan die niet aan een beeldscherm gekoppeld is, maar gewoon lijflijk met hun medeklasgenoten. Als je weet dat veel van deze kinderen op aarde zijn geboren om de mensheid vooruit te helpen en dus een hogere zielsafstemming hebben, dan is dit besluit ontzettend belangrijk voor hun energetische balans. En natuurlijk hun sociale vaardigheden.

Kortom, dit was het nieuws van gisteren.

Ik wens je een fijne, rustige zondag toe.